Haven van Hengelo: ‘Elke dag vakantie op Twentekanaal’
VerenigingenHENGELO - De haven van Hengelo is de grootste van Overijssel en een van de grootste binnenhavens van Nederland. Veel Hengeloërs weten niet anders dan dat de haven er ligt. Maar wat gebeurt er allemaal? En wie maken er gebruik van? Wat is de geschiedenis ervan? Om daar meer over te weten te komen, gaan Hans Bouma en Johan Koning op zoek naar de verhalen over de haven en de Twentekanalen.
Wie de vorige aflevering van deze serie over de Twentse Roeivereniging Tubantia heeft gelezen, viel het misschien al op: er waren eerder Twentse roeiers dan dat er vaarwater was. De roeiclub is van 1935, het Twentekanaal opende officieel in 1936. “De Hengeloërs hadden een vooruitziende blik”, zegt voorzitter Mirjam Spit van de roeiclub. Samen met roeicommissaris Janny Nijhuis vertelt ze over de mooie sport die ze beoefent. “We hebben het als vereniging hier mooi voor elkaar. Het Twentekanaal is uniek, we hebben een stuk van zo’n kleine tien kilometer tot onze beschikking. Een parkoers dat vrijwel recht is, dat is voor roeiers ideaal.”
Van de ruim 50 boten die de vereniging zelf in bezit heeft, zijn er zo’n dertig zogenaamde ‘gladde’ boten. “Die zijn er voor de snelheid. Het gaat onder meer om twee achten.” Naast die grootste wedstrijdboten, vieren, tweeën en skiffs (eenpersoons wedstrijdboten) heeft Tubantia ook een arsenaal basisboten, waar ook toertochten mee worden gemaakt. Niet over het Twentekanaal, natuurlijk. Spit. “Door de sluizen kunnen we het kanaal niet af. Dat gebeurt alleen tijdens de Markenrichtertocht.”
In Amsterdam of Venetië
Maar geregeld nemen leden van de vereniging één of meerdere boten mee, om op pad te gaan. “Verenigingen overal in het land organiseren geregeld toerroeitochten. In Friesland of Gelderland. Bijzondere tochten zijn er ook door de Biesbosch, of door de grachten van Amsterdam. Ook zijn er leden geweest die in Venetië hebben geroeid.” “Of op de Theems en in Berlijn”, neemt Janny Nijhuis over. Het zijn de krenten in de pap. “Maar het is hier op het Twentekanaal ook iedere dag vakantie”, glimlacht de voorzitter. “Je kunt zowel als het warm is, als bij koud weer heerlijk roeien bij ons. Ook als het regent of sneeuwt. Sommige mensen zal dat verbazen, maar doordat je in beweging bent, blijf je warm. Helemaal als je je in laagjes kleedt.”
Het Twentekanaal is een vaarweg en daar moeten roeiers rekening mee houden (Foto: Martijn van den Berg - Joylab Photography).
Roeien een heel veilige sport
“Sowieso is roeien heel erg leuk en kun je het tot op hoge leeftijd doen. Het is een van de sporten die het minste aantal blessures oplevert. Samen met zwemmen, bijvoorbeeld.” Voordat mensen voor het eerst in een boot mogen stappen, moeten ze de sport eerst wel onder de knie krijgen. Zowel theoretisch, als in de praktijk. “Wij varen altijd de stuurboord-wal, zoals dat heet. Dat is stelregel 1”, zegt Nijhuis. “Zo is er voor de beroepsvaart ook voldoende ruimte om een roeiboot te kunnen passeren. We zitten op een vaarweg, eigenlijk een snelweg voor hele grote schepen. Daar moeten we rekening mee houden. Toch is het hier op het kanaal redelijk simpel, ook omdat we geen lage bruggen hebben waar we rekening mee moeten houden.”
Tubantia was de eerste roeivereniging in Twente. Destijds was het, net als bijvoorbeeld tennis en hockey, nog een elitesport. Tegenwoordig is het net als de andere twee een volkssport geworden. Dat de vereniging binnenkort negentig jaar bestaat, zal Hengelo nog wel merken. “Maar we gaan er nu nog niets over zeggen”, klinkt het geheimzinnig.
