Het Lambooijhuis
Deel 70 In dit deel van 'Uit het verleden van Hengelo' duikt Marinus van Rooy in de geschiedenis van het Lambooijhuis aan de Langestraat in Hengelo. De fundamenten van dit pand zijn opmerkelijk; ze bestaan gedeeltelijk uit grafzerken van de oude Algemene Begraafplaats aan de Bornsestraat. Graag maakt hij ons deelgenoot van deze bijzondere geschiedenis.
Henri Lambooij werd geboren in Leeuwarden op 19 juni 1885, als zoon van een houthandelaar. Hij woonde ruim 50 jaar in de Langestraat en was werkzaam als huis- en decoratieschilder. Vader Lambooij zag de toekomst voor zijn gezin in Leeuwarden niet rooskleurig in. Hij hoorde van de opkomst van de textiel- en metaalindustrie in Hengelo. Het gezin vertrok uit Leeuwarden en kwam in Borne terecht, waar Henri leerling-schilder werd bij de paters karmelieten in Zenderen.
Al vroeg werd zijn aanleg tot schilderen en tekenen ontdekt. Hij kreeg schilder- en tekenles van de bekende Johan Marinus Tibbe (1875-1926). Hier viel hij op bij Tibbe door zijn uitstekende resultaten. Tibbe raadde hem aan zich te melden bij de Kunst- en Tekenacademie in Den Haag. Dit ging helaas niet door vanwege het overlijden van zijn vader. Hierdoor is Henri vermoedelijk een grote toekomst misgelopen. Hij was toen 15 jaar en met 6 kinderen in huis vond zijn moeder dat er brood op de plank moest komen.
Zoon Henri ging als leerling-schilder aan het werk bij schilder en drogisterij Versteeg uit de Nieuwstraat. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan: Henri wou zelfstandig zijn. In de Ziekenhuisstraat had hij een werkplaats van waaruit hij zijn opdrachten uitvoerde. Hij legde zich toe op decoratieschilderen van decorstukken en verfraaiing van etalages voor de diverse winkels.
Op 12 februari 1914 trad hij in het huwelijk met de eerste onderwijzeres in Hengelo, Johanna Maria Velthuis. In 1939 vertrok hij uit de Wemenstraat naar het Lambooijhuis aan de Langestraat wat in 1840 gebouwd was. Bijna veertig jaar lang heeft Henri vanuit het Lambooijhuis zijn belangrijke werk verricht. Huisschilder was zijn beroep; hij had de zorg voor 6 kinderen. Er werd nooit tevergeefs beroep op hem gedaan. Of het nu was als collectant in de Lambertuskerk of de toneelgroep de Gildebroeders voor het schilderen van decorstukken. Hij voldeed aan de oproep. Als er een nieuwe zaak in Hengelo geopend werd, zorgde Henri voor de decoratie.
Het huis Lambooij, gebouwd in 1840, heeft aan de zij- en achterkant gedeelten van grafstenen van de oude Algemene Begraafplaats aan de Bornsestraat. In 1828 werd het Lambertuskerkje op het kerkhof afgebroken; daar is de Waterstaatskerk aan de Deldenerstraat voor in de plaats gekomen, welke geopend is in 1832. Het kerkhof werd na afbraak van het kleine kerkje opnieuw ingericht. Grafstenen werden verwijderd en verkocht. Zo kwamen enkele grafstenen bij de opbouw van het Lambooijhuis terecht. Enkele grafstenen werden door midden gehakt en dienden als fundament voor het huis. Hierdoor is het bouwjaar van het Lambooijhuis nauwkeurig te bepalen.
Na het overlijden van Henri in 1974 heeft Theo Wolvecamp (1925-1992) in het Lambooijhuis gewoond. Wij denken aan Henri als iemand die voor iedereen klaar stond en een zeer arbeidzaam leven leidde. Maar ook als onderwijzer in decoratie- en huisschilder aan de ambachtsschool in Oldenzaal, waar hij vele leerlingen onderwezen heeft in dit mooie werk.
Tot een volgende keer,
Marinus van Rooy