‘Poetin onderschat noaberschap’
AlgemeenHet is al bijna vier weken geleden dat Rusland Oekraïne binnenviel. Volgens de Verenigde Naties zijn al meer dan tien miljoen mensen hun land ontvlucht. Zo ook de 82-jarige Boris Meretska, die onderdak vond bij zijn dochter in Aadorp.
HENGELO/AADORP – Afgelopen zomer brachten we nog een vrolijk artikel, over het 65-jarige bestaan van de Oekrainse zang- en dansgroep Roesalka. Voorzitter Johan Boonstra (60) – zelf getrouwd met de Oekrainse Nataliia Meretska (55) – was maar wat trots op alle activiteiten omtrent dit jubileum. Nu zitten ze ineens met vijf personen aan de ontbijttafel, in plaats van met twee. “Op donderdag 24 februari werden we voor om zes uur ’s ochtends uit bed gebeld”, vertelt Johan. “Het was Nataliia’s dochter, die momenteel in Amerika studeert. Of we het al hadden gehoord? Rusland was Oekraïne met zwaar geschut binnengevallen!” Johan en Nataliia zaten rechtop, huilend in bed, verscheurd door verdriet, boosheid en ongeloof. “Natuurlijk hadden we wel verwacht dat er wat zou gebeuren in de twee oostelijke separatistenstaten, maar bommen op het hele land, nee, dat niet.”
Meteen werd een plan gesmeed om Nataliia’s vader, Boris, het land uit te krijgen, maar hoe? “In eerste instantie wilde Boris zijn vaderland niet eens verlaten. Hij woonde in Rivne, ongeveer 150 km van de Poolse grens en hij dacht zelf dat het allemaal wel mee zou vallen. Dat bleek al heel snel niet het geval en toen hebben Nataliia’s zus en haar man hun (schoon)vader het land uit gesmokkeld naar hun huis in Warschau.” Met enkel een koffer begon Boris daarna aan zijn lange reis naar Nederland, waar hij twee weken geleden eindelijk werd herenigd met zijn andere dochter.
Afgelopen zondag heeft het echtpaar Boonstra er nog twee logees bijgekregen; Nataliia’s oude buurvrouw Ludmila, en dochter Maryna, die via Roemenië naar Nederland zijn gevlucht. “Dit was voor ons niet meer dan zelfsprekend”, legt Johan uit. “Met alleen een koffer en de kleren aan hun lijf hebben ze huis en haard achtergelaten. Ze weten niet of ze ooit nog terug kunnen gaan en als het kan, wat ze daar aantreffen.” Veel vrienden van Johan en Nataliia zijn nog in Kiev, met wie ze regelmatig bellen of appen. “Vreemd genoeg doet internet en telefoon het nog redelijk, maar als je dan op de achtergrond ineens weer een luchtalarm hoort en de verbinding valt weg, leef je tussen hoop en vrees. Je kunt alleen maar bidden en wachten, totdat iemand weer contact met je opneemt en zegt dat alles oké is.”
Alle leden van Roesalka zijn blij en dankbaar met de hulp uit Nederland, en Twente specifiek. “De vele acties, inzamelingen en steun zijn hartverwarmend. Gemeente Hengelo hees na twee dagen al de Oekraïense vlag en organiseerde zelfs een stiltekring. Zo zie je maar weer, Poetin wil ons kapotmaken, maar dan kent hij het Twentse noaberschap nog niet!”, besluit Johan trots.
www.roesalka.nl
Linda Meijer
Heb je het al gehoord? Het hele land wordt gebombardeerd!
