Hotel 't Lansink
Wanneer wij op vakantie gaan zien wij mensen lopen in oude stadswijken met een rijke historie. Toeristen met gidsjes gekocht of geleend om de beschreven geschiedenis van de oude gebouwen nauwkeurig te lokaliseren. Regelmatig komt het voor dat deze mensen de historie van eigen stad of dorp niet kennen. deze keer wil u iets vertellen over het in het Tuindorp gelegen hotel 't Lansink.
Deel 47 - Het Hengelose Tuindorp is opgezet door fabrikant Stork. Een gevelsteen in een huis aan de Lansinkesweg herinnert ons aan de eerste steenlegging door Stork jr. in 1911. Stork zijn vader had in Engeland op een studiereis een wijk gezien wat hij prachtig vond. Het was een wijk die bij de Sunlight-fabriek behoorde. Bij hem ontstond het plan om een soortgelijke wijk te stichten. Hij had geconstateerd dat de arbeiders van zijn bedrijf slecht gehuisvest waren. Er heerste soms een besmettelijke ziekte. Hij zag een betere huisvesting als opmaat voor gezonder en beter leven.
Stork was een heel sociaal persoon die de mensheid een warm hart toedroeg. Hij wilde zijn arbeiders goed huisvesten in een ruim opgezette wijk waarbij rangen en standen door elkaar zouden wonen. Hij had het plan om het huis van een fabrieksarbeider naast het huis van een kantoorbediende of chef te bouwen. Met de achterliggende gedachte dat het verschil in stand op deze wijze gemakkelijker opgelost zou worden.
Stork wilde graag dat mensen buiten bivakkeerden, maar niet met een stoel achterover geleund aan de voorkant van het huis op straat, zoals wij dat tot ongeveer 1950 nog in Hengelo kenden. Dat vond hij ordinair. Daarom werd een groot aantal woningen voorzien van een veranda met een houten bank erin. De namen van de straten herinneren ons nog aan oude tijden. Als voorbeeld wil ik u geven de Marten Meesstraat. Op een bepaald moment zat Stork met de bouw van het Tuindorp financieel moeilijk. Marten Mees was directeur van de gist & spiritusfabriek in Delft. Door vriendschappelijke betrekkingen kende hij Stork en springt op een bepaald moment financieel bij. Zo zijn er nog een groot aantal namen die interessant genoeg zijn om de geschiedenis ervan te ontrafelen. Maar dat voert nu te ver en blijft voorlopig nog iets om in de toekomst nader te belichten. In mijn aanhef maak ik melding van hotel 't Lansink. Het is de hoogste tijd dit hotel nader toe te lichten. Er stond een boerenerf in de buurt van het hotel 't Lansink. Bij de bouw van het Tuindorp was er behoefte aan een gebouw waar de bewoners konden samenkomen. Eerst werd deze oude boerderij gebruikt als architect- en bouwbureau. Toen kwamen er plannen voor een hotel met logeerkamers. Het hotel was in het begin zeer eenvoudig van opzet zonder warm of koud stromend water en één douche voor tien kamers. Het gebouw had nog geen verdieping. Men wilde afwachten hoe het een en ander zich zou ontwikkelen, maar het leven gaat voort en uitbreiding volgde met de opening op 25 november 1916. In 1920 kwamen er plannen op tafel om het hotel met tien kamers uit te breiden. Er zou dan ook een centrale verwarming komen met koud en warm stromend water. Tevens zou elke kamer voorzien worden van een douche.
In 1921 werd de verbouwing uitgevoerd. Het dak werd opgevijzeld en er kwam een verdieping tussen. Het was een speciale operatie uitgevoerd door de Hengelose aannemer Reefman. Met gebruik van domme krachten die het dak centimeter voor centimeter optilden, waarna een nieuwe baksteenlaag werd gemetseld. Belangrijk is hier te vermelden dat het hotel De Halve Maan aan de Enschedese straat, nu HEMA, had opgehouden te bestaan. Dus hotel 't Landsink had de wind in de zeilen. Na de uitbreiding had het hotel een uitstraling die er wezen mag. Wij kijken op de foto naar het hotel met een uithangbord waarop een nachtegaaltje is afgebeeld. Dit doet ons denken aan het café de Nachtegaal wat hier vroeger in de buurt aanwezig was. Het Nachtegaalspad, bij de Lansinkesweg, doet de herinnering hieraan voortleven. Hotel 't Lansink met zijn rijke geschiedenis gelegen in het Tuindorp is zeer de moeite waard.
Marinus van Rooy