Museum Hengelo
Geschiedenis van Hengelo in magazine
HENGELO - Hoofdredacteur Sjoerd van der Meulen schrijft in het augustusnummer van het magazine Hengelo toen&nu over een mensenleven waarin veel verandert, maar het is grappig dat ook veel hetzelfde blijft. Met de geschiedenis, aldus Van der Meulen, is het niet anders. Kijk je bijvoorbeeld naar Hengelo dan zijn er natuurlijk de grote veranderingen in de industrie. Voor de textiel is het doek al lang geleden gevallen. De metaalindustrie bestaat nog steeds, maar VDL zit er al wel over te denken zijn Twentse activiteiten in Almelo te concentreren.
Bij de middenstand zien wij eenzelfde beeld. Er zijn winkels waar onze grootouders al hun inkopen deden, maar soms komt opeens het bericht dat zo’n zaak er mee stopt. Zo ook de schoenenzaak van Molenveld. Samen met de familie Molenveld wordt teruggekeken op een uniek stukje middenstandshistorie.
Amateurhistoricus Gerrit Welberg schrijft in het zesde deel ‘Het erve Wesnaads’ over de Franse tijd die zich laat gelden. De tijd ook waarin jonge mannen worden opgeroepen voor de dienstplicht en op Wesnaads de vijfde generatie aantreedt. Na negentig jaar stopt Molenveld schoenen en sport. Het is mei 2021, de opheffingsuitverkoop komt na de lockdown goed op gang. Netty Bakker heeft een gesprek met Wim Molenveld, zijn vrouw Willemien en zoon Sjoerd. De geschiedenis van deze oer-Hengelose schoenenwinkel wordt uitvoerig beschreven.
Ook in oorlogstijd bleven de mensen sporten. Gerrit Prinsen en Wil Zwienenberg schrijven in ‘Een Hengelose derby in oorlogstijd’ over een verslag van de voetbalmatch tussen het personeel van Prinsens Timmerfabriek en het team van de Twentsche Radio- en Meubel Industrie. De wedstrijd werd gespeeld op vrijdag 21 augustus 1942 op het B.E.G.- terrein.
Agrarisch dorp
Hengelo was tot 1850 een agrarisch dorp. Dit is een beeld dat voor de hand ligt, want was heel Twente tot 1850 niet agrarisch? Voor een groot deel inderdaad, maar in een aantal Twentse steden en dorpen was de textiel in 1850 al een grotere werkgever dan de landbouw. Zo ook in Hengelo. Gerhard Post schrijft over het dorp Hengelo van 1524 – 1850.
In ‘De straat waarin wij wonen’ deze keer aandacht voor de Weemenstraat met de Sint Lambertus, de verkoop van percelen, het Ziekenhuis en kleermaker Tielkes. Jos Schwertasek schrijft over de geschiedenis en verklaring van straatnamen in de gemeente Hengelo.
Wil Zwienenberg schrijft over de laatste gerant van het ’Eigen Gebouw’. In haar artikel beschrijft zij de bedrijvigheid in de twintigste eeuw aan de Pastoriestraat. Johan van der Enk werd in 1963 de gerant van het ‘Eigen Gebouw’. Samen met zijn vrouw Nelly waren zij tien jaar lang gastheer en gastvrouw van het pand van de Moderne Arbeidsbeweging, waar culturele, politieke en recreatieve activiteiten samen kwamen met horeca (café en restaurant). Het was ook de periode waarin het Eigen Gebouw rigoureus werd verbouwd. En dat allemaal midden in een straatje van historisch Hengelo. Tekst en foto’s geven een mooi beeld van een destijds bekend gebouw.
Het magazine verschijnt zesmaal per jaar en is te koop aan de balie van Museum Hengelo, Beekstraat 51 en bij The Read Shop, Markt 2. Prijs € 4,50.
Gerrit ter Welle