Paardrijden bij De Kapberg doet goed
HENGELO - Bestuurslid en coördinator van Stichting De Kapberg, Marijke ten Bruggencate, kent er vele bij naam: de circa 70 ruiters per week die vanuit hun eigen woonsituatie, woongroepen en dagbestedingen uit de regio de manege aan de Dijksweg weten te vinden. Paarden en pony's zijn namelijk gevoelig, alert, speels, eerlijk en oordelen niet.
De inzet van deze edele dieren bij mensen met lichamelijke of verstandelijke beperkingen of psychische problemen is steeds weer succesvol gebleken. In 1969 zijn bij De Kapberg de eerste paardrijlessen van start gegaan, waarbij het hebben van plezier voorop staat. Naast een aantal gediplomeerde instructeurs zijn er een groot aantal vrijwilligers om de ruiters tijdens de lessen te begeleiden, waaronder veel scholieren die bij het erkende leerbedrijf stage kunnen lopen.
Naast de stichting huist binnen De Kapberg ook een zorgmanege, geleid door Tjeerd Buitinga (48), van beroep verpleegkundige in de jeugdzorg. Van kinds af aan was Tjeerd al aanwezig bij De Kapberg vanwege de betrokkenheid van zijn vader als een van de grondleggers. In 2017 is een samenwerking gestart tussen Stichting De Kapberg, Zorginstelling Ambiq en Tjeerd, wat geleid heeft tot de samenwerking met verschillende Twentse gemeenten binnen de jeugdwet. Voor Hengelo ook rond Wmo. Jongeren- en jong volwassenen kunnen voor extra begeleiding of behandeling bij Tjeerd en de acht edele dieren terecht.
In de weides rond de manege naast stadspark Weusthag staan acht pony's rustig te grazen. Pas vanaf een schofthoogte van 1 meter 48 kun je van paarden spreken. De manege is nu leeg, de ramen zijn alvast gelapt voor proefjesdag zaterdag, wanneer de ruiters hun jaarlijkse afrijden beleven met aan het eind een heus diploma. In de ruimte boven de kantine prijken verschillende bekers, gewonnen tijdens de VPGO Landdag, voor honderden ruiters en hun begeleiders een gezellig samenzijn dat eens per twee jaar plaatsvindt.
Zo'n 45 vrijwilligers kwijten zich aan de verschillende taken die bij zo'n plek horen. Onderhoud van de gebouwen en weiden wordt meestal gedaan door vrijwilligers die om uiteenlopende redenen uitgevallen zijn op de arbeidsmarkt en zo toch een zinvolle dagbesteding vinden bij De Kapberg. En de kledinginzamelingsactie levert ook de nodige middelen op. De Vereniging Paardrijden Gehandicapten Ondersteuning (VPGO) regelt dat er zes keer per jaar een kledingzak in de Hengelose brievenbussen valt die dan hopelijk vol weer wordt opgehaald.
"Op de maandagochtenden hebben we nog mensen nodig om de stallen uit te mesten", vertelt Marijke. Met geld van giften en sponsors is de dakgoot vernieuwd en heeft de buitenbak nieuwe drainage. De stallen moeten nog geplamuurd worden. Er komt een aparte paddock. Er is een bron geslagen voor drinkwatervoorziening en het besproeien van de weilanden. Een pomp en sproeiers moeten nog gekocht worden. "We hebben ook een eigen wintervoorraad van de weides. Twee weken geleden zijn er 450 balen hooi binnengehaald. Begin augustus gaan we nog een keer maaien." Dakreparatie, kozijnen schilderen en de ingang rolstoelvriendelijk maken staan nog in de planning.
Feit is dat de gelukkige ruiters er psychisch en lichamelijk baat bij hebben om te rijden op of om te gaan met paarden. Een paard maakt geen onderscheid tussen mens en paard. Tjeerd: "Zodra jij in de bak bij het paard staat, hoor jij bij de kudde."
Ga voor meer informatie naar www.stichtingdekapberg.nl of neem een kijkje op de website www.zorgmanegedekapberg.nl
