Uit het verleden van Hengelo: Apotheek Venlet

4 juli 2021, 12:00 Algemeen

HENGELO - In deel 42 van Uit het verleden van Hengelo duikt u samen met Marinus van Rooy in de geschiedenis met als rode draad met het gebouw rechts op de voorgrond. Bij veel 50-plussers is dit nog bekend als Apotheek Venlet. 

Als wij kijken naar de apothekers van 100 jaar geleden blijkt dat dit een moeilijk beroep was die door de bevolking met een zekere argwaan werden bekeken. Zeker wij hadden geneesheren die later de naam dokter of huisarts kregen. Deze huisartsen hadden hun eigen apotheek aan huis waar zij de zalfjes, poedertjes enz. zelf fabriceerden. Toen de apotheek vaste voet aan de grond begon te krijgen in Nederland voelden zij zich in hun bestaan bedreigd, nog afgezien van de financiële kwestie. Met argwaan werd de ontwikkeling van deze apotheek gevolgd. In de praktijk kwam het hierop neer: een patiënt meldt zich op het spreekuur met klachten links of rechts. De arts spreekt af na de middag liggen uw medicijnen gereed hier aan huis. Gaat zelf op spreekuur in de buitendienst en zijn vrouw geeft de medicijnen af. Zo snijdt het mes aan twee zijden. Het was voor de doktoren in Hengelo wennen toen in 1901 uit de Zaanstreek een zekere C.N. Venlet hier zich in de metaalstad vestigde. De jonge Venlet studeerde op 12 juli 1900 af als apotheker. Via Doetinchem kwam Venlet naar Hengelo dat toen vijf apotheekhoudende huisartsen telde. Maar er was nog geen zelfstandige apotheekhouder. Hij had het niet gemakkelijk in een dorp waarvan de inwoners argwanend naar deze nieuwkomer keken. Venlet liet zich echter niet ontmoedigen en voelde zich spoedig thuis. In een kranteninterview zei hij over het dorp: “Hij had hardwerkende mensen ontmoet die van hoog tot laag de dag uitmolken en werken zo lang daar gelegenheid voor was.” In de 40 jaar dat Venlet in Hengelo werkte ontpopte hij zich in de praktijk als een propagandist voor zijn beroepsgroep. Hij reisde het gehele land af om voorlichting te geven en zorgde ervoor dat de Nederlandse apothekers zich verenigden in een belangengroep. Venlet overleed op 10 augustus 1944 op 68-jarige leeftijd. Opvolger was F. J. van Leent die later de apotheek naar Groot Driene verplaatste.
Mijn voorstel is nu naar het prachtige pand met het mooie torentje rechts op de foto te kijken. Natuurlijk kan ik met u mee zuchten: “Dit hann ze nooit motn afbrekn”. Maar helaas dit was niet zo. In 1962 is het met de grond gelijk gemaakt. Rechts en in het midden van de foto is alles weg. Een nieuw stadhuis een groot plein ervoor dat waren de plannen die in 1955 reeds uitgewerkt waren. Niet altijd is het een apotheek geweest. De geschiedenis laat ons zien dat het gebouwd is begin zeventiende eeuw en dienst deed als café. In die tijd was de veemarkt hier gevestigd en met handgeklap werd het vee verhandeld en met een borrel beklonken. In 1885 werd het een hotel met zestien kamers. Later kwam er elektrisch licht en warm en koud stromend water. De naam die dit hotel kreeg was Snap Op. In die tijd van circa 1900 kwam ook de film opzetten, maar dat was dan een zogenoemde stomme film, zonder spraak van de filmsterren, die werd namelijk ingesproken. Zeer toepasselijk heeft men het pand wat er nu aanwezig is de naam Apotheker gegeven. Wat ik u nog niet vermeld heb, is dat deze foto gemaakt is ongeveer 1950. Het rustige straatbeeld nu aanwezig zal een paar jaar later veranderen. Voor de aanleg van het stadserf zijn er tellingen verricht. Er blijkt dat iedere seconde een auto passeerde. Enkele verkeersgeleiders midden in de straat geven aan om veilig naar en van Thiemsbrug te rijden. Het neergelaten zonnescherm en kleding der mensen geeft aan dat de weersgesteldheid gunstig is. Centraal op de foto het gemeentehuis wat een prachtig beeld geeft van de periode toen het gebouwd is in 1870. Over afbraak en invulling van dit plein in ons dorp denkt men nu geheel anders dan in 1950. Toen dacht men afbreken die handel, een snelle doorstroming via het centrum naar de Thiemsbrug. Het stadhuis gebouwd in 1870 met een verdieping erop in 1898 compleet met torentje en balkon. Veel van onze lezers kunnen zich die gebouw herinneren. Ook de gedachte aan de aubade op Koninginnedag waarbij de kinderen onder leiding van G. Peusher een aantal liederen zongen. Links ingang Langestraat met juist zichtbaar het torentje van de Waterstaatskerk aan de Deldenerstraat. Direct links ingang Brinkstraat met een aantal personen in luchtige kleding. Daarboven de gevel van witgoedzaak Rottinga, nu de Twee Wezen.

Tot een volgende keer,
Marinus van Rooy