St. Ludgerus Kerk
HENGELO - In deel 37 van Uit het verleden van Hengelo neemt Marinus van Rooy u mee naar het verleden van de St. Ludgerus Kerk.
Afgebeeld deze keer een, zoals het onderschrift aangeeft, een kerk aan de Industriestraat. Ongetwijfeld zullen er lezers zijn die denken: daar weet ik niets van. De bedoeling van deze serie is om het op een spoor van herinnering te zetten. Denkt u hierbij aan de woorden van een bekend persoon die eens zei: "Als u het verleden niet kent, kunt u niet aan de toekomst denken".
De Industriestraat heeft niet altijd deze naam gedragen. Van Langerdijk werd het de Haaksbergerstraat en toen Stork en Dikkers er gevestigd waren Industriestraat. Hengelo ontwikkelde zich na 1920 in een rap tempo door de ontwikkeling van de gevestigde industrie. De bedrijven hadden veel werkvolk nodig. Bouw van het Tuindorp na 1912, uitbreiding van wijken als Nijverheid en het Wilbert lag in de toekomst. Toen viel het besluit van de Rooms-katholieke kerk in Hengelo, de bouw van een tweede kerk na die van Lambertus uit 1880. U moet bij dit alles wel denken dat de kerkgang van de mensen toen geheel anders was dan in deze tijd.
Deze Ludgerus kerk werd gebouwd in 1911. Oorspronkelijk zonder toren, want daar was geen geld voor. Er werd een aannemer gezocht die men vond in Hengelo. Ribberink die bereid was de kerk te bouwen voor F53.000. De inwijding vond plaats in april 1912 en de bouwpastoor was Van Rossum. Na enige jaren vond de pastoor dat de kerk niet compleet was zonder toren. Ja, dat was wel mooi maar op z'n Twents gezegd, er was "gin schoef v'n doem". Dat wil zeggen: er was geen geld.
Nu woonde daar in de buurt aan de Kerkstraat een familie Lohuis die grote delen grond bezat en die dit ter ore kwam. Overleg met de pastoor volgde. Dit was de oplossing. De pastoor beloofde hen in het hiernamaals een eeuwig leven en de toren werd voor de kerk gebouwd.
Wanneer u de foto bekijkt ziet u eerst de kerk, dan een lagere intree, vervolgens de toren. Dat was prachtig. De familie Lohuis in de nopjes, de pastoor tevreden. De toren erop in 1929. Maar de tijd gaat verder. Na pastoor Van Rossum komt pastoor Pieper. Teruggang in het kerkbezoek, van de 1000 zitplaatsen zijn er maar 100 bezet, en ook de financiële positie gaat dan meespelen. Achterstand in het onderhoud bepaalt dat de spits in 1905 van de toren wordt gehaald omdat instortingsgevaar dreigt. In 1984 werd de kerk voor diensten gesloten, afbraak volgde in 1993.
Er had zich inmiddels een projectontwikkelaar gemeld die na 1993 een mooi appartementencomplex gebouwd heeft. Aan een periode van 72 jaar was een einde gekomen. In het eerste pand links naast de kerk was, en is nog steeds aanwezig opticien en brillenhandel Ter Braak. Schoorstenen in het midden waarvan de langste nu nog aanwezig is. Rokende schoorstenen waren in de twintiger en dertiger jaren een teken van welvaart van de stad. Een gezegde: "Zolang er rook uit de schoorsteen komt zit je goed." Rechts op de hoek met de ingang aan het Esrein ziet u een aantal zaken die iedere 25 jaar van uitbater wisselden. Voor de ouderen onder u wil ik wel enkele namen noemen, ijzerhandel EW van de Broek, op 29A C. Kleizen en op nummer 22 vishandel Davina, later kwam er een slagerij en een patattent. In het midden rechts de nieuwbouw van Dikkers na 1945, want in oktober 1944 was tijdens het bombardement veel vernield. Nog verder rechts op de foto de opleidingsschool van Stork de Wilhelminaschool die er nu nog is.
We werpen nog eenmaal een blik op het rustige straatbeeld uit ongeveer 1950, een enkele auto en een paar mensen. Nu in 2021 een geheel ander straatbeeld waar iedere seconde een auto passeert.
Tot een volgende keer,
Marinus van Rooy