De Daf en het Kristalbad
Het was in het midden van de jaren ‘80 dat we als vriendenclub voor het eerst met een auto op vakantie gingen. Reden we het jaar ervoor nog met onze brommers naar camping de Roggeberg in Appelscha, dit jaar ging de reis met een Daf van vriend Henk-Jan naar Ameland. Hij had vlak voor de vakantie een Daf 66 voor slechts 100 gulden van een tante gekocht. Helaas pasten we er niet allemaal in, dus ging vriend Remmert-Jan met de trein naar Harlingen.
Henk-Jan werkte in de zomermaanden op camping Kristalbad, een zwembad bij een camping aan het Twentekanaal bij Hengelo. We werden telkens dan ook overladen met Kristalbadverhalen en Henk-Jan kon maar heel moeilijk wegkomen van zijn ideale vakantiebaan. Om die reden bedachten andere vriend Henk en ik het plan om Henk-Jan op z'n gemak te stellen op Ameland. We besloten op een mooie zomeravond de Zundapp te pakken met wat gereedschap, om in Hengelo een bord te lenen van de camping. Maar hoe kregen we dat bord ongezien mee naar Ameland? Vlak voor we vertrokken bood mijn moeder de jongens nog een kop koffie aan en ondertussen propte ik het bord onderin de kofferbak van de Daf. Henk-Jan had niks in de gaten. Ook op Ameland niet. We zullen nooit zijn gezicht vergeten toen hij 's ochtends opstond en het bord aan de tent zag hangen. Onbetaalbaar. Daarna heerlijk vakantie gevierd, elke avond stappen, kampvuren aan het strand met gitaarmuziek van broer Geert en zelfs vast komen te zitten met die oude Daf op het strand. Dat kon toen nog. Henk-Jan was op een avond de Bob en we reden met 4 man achterin, maar ook 1 man in de kofferbak, naar het andere eind van het eiland om een discotheek te bezoeken. Broodnuchter als Henk-Jan was, vertelde hij de agent die ons aanhield, dat hij slechts een pizzabroodje achter de kiezen had en zeker geen bier. We moesten wel demonstreren hoe die vier jongens achterin pasten en mochten daarna weer verder naar West End, die disco aan het einde van het eiland. De laatste vriend bleef onopgemerkt achterin liggen.
We hebben het bord van het Kristalbad maar begraven toen we naar huis gingen. Speculerend over opgravingen over 1000 jaar en het onbegrip hoe het bord van een camping in Hengelo op zo'n eiland terecht kwam. Bij terugkeer op het Kristalbad werd Henk-Jan geconfronteerd met een bijzonder boze baas van de camping. Welke onverlaten hadden dat bord weggekaapt? Het rode hoofd van Henk-Jan heeft gelukkig niks verraden. De zaak is na 35 jaar verjaard...
Auteur: Pieter Hof uit Boekelo is Saabliefhebber en lid van het bestuur van de Historische Automobiel Vereniging HAV.
