Afbeelding
Foto:

Radio Redemeijer

HENGELO - In deel 36 van Uit het verleden van Hengelo gaat het over de geschiedenis van Radio Redemijer. In 1933 begint Engelbert Redemeijer zijn elektrozaak aan de Emmaweg in Hengelo.


De radio was geweldig in opkomst en wasmachines aangesloten op het stroomnet waren zeer in trek, om van stofzuigers maar te zwijgen. Engelbert zag daar wel brood in en begon vol goede moed met zijn zaak waar kwaliteit voorop stond. Ook verrichtte hij bij zijn klanten de nodige elektrische werkzaamheden. De zaak floreerde en Engelbert had zijn boterham.
Tijdens de bezetting 1940-1945, toen radiobezit verboden was, had hij het wat moeilijker, maar hij hield zijn hoofd boven water. Toen in 1950 de televisie in opkomst kwam, zag hij daar wel brood in en vol goede moed greep hij deze kans. De moeilijkheid die zich toen voordeed was dat bij het plaatsen van een tv ook het monteren van een antenne op het dak van de woning moest plaatsvinden. Engelbert was inmiddels wat ouder geworden en dat klimmen op het dak zag hij niet zo zitten. Het was in 1958 dat Engelbert een knecht zocht die de elektrotechniek volledig beheerste en tevens bereid was om bij de verkoop van tv de antenne op het dak te monteren. Hij kwam via via bij Arend Greven. Deze Arend had alle nodige diploma's die bij het elektrovak horen. Arend komt in dienst, helpt in de winkel en brengt de nieuwe tv's en wasmachines per bakfiets bij de klanten onder het devies van Engelbert: de klant heeft altijd gelijk, want de klant is koning. Jawel, dat kon nog in 1958, er was nog geen Grote Een, De Harense Smid of Media Markt. Service was in die tijd nog hoofdzaak. In 1969 gaat Redemijer met pensioen en zoals dat in die tijd in Hengelo genoemd werd: ''Hij hef 'n aap binnen.'' Engelbert had Arend 10 jaar in dienst, wist wat hij aan hem had, betrouwbaar, vakbekwaam en accuraat. Hij vroeg Arend of hij hem op wilde volgen, met dien verstande dat de naam Redemijer op de gevel bleef. Arend zei ja en nam in 1969 de zaak over. Dit jaar is het dus 51 jaar dat Arend de mensen vriendelijk en vakbekwaam te woord staat. Zijn etalage is gevuld met oud en nieuw materiaal. Nieuwe koelkasten staan naast stereotorens uit 1950. Een nieuwe flatscreentelevisie is aanwezig, waar een oude stofzuiger tegenaan leunt. Nieuwe en oude apparatuur die gewild is bij studenten. Deze studenten van de UT in Enschede die het ouderlijk huis zijn ontgroeid zoeken voor een aantal jaren een tv of iets anders dat niet aan de laatste eisen van de tijd hoeft te voldoen. Achter de winkel en etalage heeft Arend de vroegere woonkamer omgebouwd tot werkplaats.
Toen ik de eerste keer in deze ruimte kwam, was ik onder de indruk van de hoeveelheid apparaten wat aanwezig was. Ik was bang in de wirwar van draden en stekkers met spaarlampen verstrikt te raken. Aan de wand behang van 40 jaar oud. Tevens reclameplaten, zoals je die in een museum ziet, die oproepen om elektrisch te koken, zoals dat in 1930 de gewoonte was. Arend stelde me gerust dat ik niets stuk kon maken als ik nergens iets uittrok of iets verplaatste.
Arend heeft de opkomst van de tv meegemaakt en als iets bijzonders ervaren. In het begin gingen de mensen net gekleed tv kijken omdat ze van mening waren dat de persoon op tv ook in hun woonkamer kon kijken. Men deed het licht uit, alleen een schemerlampje aan zodat het beeld beter zichtbaar was, aldus Arend. Mooi vindt hij het wanneer kleinkinderen van zijn vroegere klanten zijn zaak bezoeken en op zoek zijn naar een platenspeler. Oude vinylplaten komen van zolder als opa en oma gaan verhuizen. Ook oude stereo-apparatuur die niemand meer kan repareren is bij Arend in goede handen. Hij weet hoe alles werkt.
Toen ik enkele jaren geleden iets gerepareerd moest hebben, zei men: "Ga naar Arend aan de Emmaweg, dat is een man met gouden handen." De Emmaweg is vernoemd naar de vroegere koningin Emma. De straten erachter Vondelstraat, Jacob Catstraat kregen hun namen in 1921. Voordien werden ze aangeduid als 1e en 2e Emmadwarsweg. We kijken nog eens naar de foto met etalage. Een der weinige zelfstandigen die nog steeds het hoofd boven water heeft gehouden ondanks de opkomst van een groot aantal elektronicawinkels waar de kortingen je om de oren vliegen.


Tot de volgende keer,
Marinus van Rooij