Telgenflat
HENGELO - Het 35e deel van Uit het verleden van Hengelo gaat over de Telgenflat. Toen in 1957 de Telgenflat gebouwd werd, had men grote verwachtingen over de bezetting van de winkels en de te verwachten kooplucht van de Hengelose bevolking die hierop volgen zou. Dat dit alles geheel anders is verlopen komt in de rest van dit verhaal aan de orde.
Met de bouw van de Telgenflat blies men hoog van de toren in 1957. Het moest een object worden van algemeen belang en cultuurhistorische waarde. Architectenbureau Feenstra ontwierp een plan en van Broekhuizen ontwierp het gebouw op initiatief van makelaarskantoor Dekkers. Dit winkelcentrum zal zeer zeker in een behoefte voorzien daar er nog steeds gebrek is aan winkel- en bedrijfsruimten, aldus Broekhuizen in 1957. De sfeer in de zeventiger jaren is niet te vergelijken met die van 2020. Zeker in het begin was het allemaal prachtig en goed. Onder het gebouw liep een passage met verschillende winkels. Onder andere Tempelman, Sporthuis Centrum en Supermarkt Weijenberg. Supermarkt Weijenberg, Hengelo's eerste prijsvechter prees zijn goederen door een luidspreker aan wanneer de reizigers van het station kwamen en door de passage liepen. De bedoeling was 3 à 4 etages winkels en bedrijfsruimten. De bovenste etage als woonruimte. Op de bovenste etage was Tebodin en de Katholieke Bibiliotheek gevestigd. Een andere huurder uit de zeventiger jaren: Leijh, Kappelhoff en Seckel van den Dobbelsteen architecten zat met zijn bedrijfsruimte op de hoogste verdieping, maar dit alles is verleden tijd.
Uit de reacties die ik regelmatig ontvang op deze rublriek blijkt dat vooral bij 50-plussers veel herinneringen naar voren komen. Daarom stel ik voor de in 1960 gemaakte foto te gaan bekijken. Deze is gemaakt vanaf een verhoging en dat moet dan zijn vanaf Cosa gelegen op de hoek van de Markt en Telgen. Rechts ziet u op de hoek met de Beekstraat het gebouw van de Twenstse Courant. De Twentse Courant is in de vijftiger jaren vanuit Oldenzaal naar Hengelo gekomen. Interessant waren de voetbaluitslagen die Frits van Turenhout voor de radio om 16.15 uur omriep en bij deze krant geprojecteerd werden voor de voetballiefhebbers van Tubantia Hengelo en Achilles. Vervolgens op de foto de firma Berger, gebouwd in 1930. De firma Berger was een bijzondere zaak. Men verkocht er werkelijk alles op huishoudelijk gebied. Van kamferballen, stoffer en blik tot kerststalletjes toe. De oprichter van de zaak, de heer Berger wist alles nauwkeurig te vinden. Later ging de zaak met zoon Bart naar de Marktstraat. Naast Berger zat Friesendorp boven in de gevel zat een tegeltableau met het opschrift. "Friesendorp Machinerien". Na afbraak en het verleggen van wegen kwam hier de Rabobank. De bank die op onze spaarcenten past, alleen niet te veel, anders betaal je boete. Op de plek van de Twentse Courant kwam later V&D. Na een aantal jaren kwam de klad erin en sloot V&D de deuren. Het pand is leeg te aanvaarden, maar eerst moeten de muizen eruit. Op de foto ook kantoorboekhandel Lorjé. In de winkel van Lorjé hing de spreuk: "Wij verkopen u niets, wij helpen u iets om te kopen". Vervolgens het kantoor van de IJssel Centrale waarboven de watertoren van Stork uitsteekt. Deze is nog aanwezig en in gebruik doo de Hengelose Brandweer. Het plein op de voorgrond deed in die jaren nog dienst als parkeerplaats voor auto's. Nu wordt er nog de tweewekelijkse markt gehouden. In de toekomst zal ik een foto uit mijn archief opdiepen waarop de markt nog inderdaad een markt is vol met kramen, handelaren en koopvolk. Dat de Telgenflat nu nog volloopt met kantoren lijkt weinig realistisch. De Telgenflat prijkt nu op de gemeentelijke monumenten lijst onder hoofdstuk wederopbouwarchitectuur. Toen de Telgenflat geopend werd in 1957 kwam in de openingstoespraak naar voren dat vanaf de bovenste verdieping er een prachtig uitzicht over Hengelo zou zijn. Ik ben nooit op de bovenste verdieping geweest, maar ik ben ervan overtuigd dat het uitzicht prachtig zal zijn. Wat ik wel zou willen, is uitgenodigd worden om op de hoogste verdieping te staan om de Hengelose Wind om mijn hoofd te voelen voor inspiratie voor toekomstige herinneringen over Hengelo.
Tot een volgende keer,
Marinus van Rooy