Eenzaam zijn, is niet alleen Met niemand om je heen Het zit ook diep van binnen Niet wetend wáár je moet beginnen
Je kijkt naar bomen en bloemen
Vliegen, vliegen en bijen zoemen
Het dringt nauw’lijks door
Wát stelt het leven voor
Het is óók het lege gevoel
Je lichaam warm, maar óók koel
Je wacht en wacht en ziet
En als je verwacht, komt ’t niet
Uren en dagen gaan!
Dan weer zitten, dan weer staan
Was er maar iemand bij mij
En weer is er een week voorbij
Paul Amweg