Het leven in evenwicht houden
Vorige week fietste ik op mijn fiets met trapondersteuning even naar mijn geliefde buitencafé 't Peuleke in Rossum. Eén keer in de maand bijpraten met mijn Oldenzaalse/Italiaanse vriend Francesco.
Het fietsen op de heenweg ging mij niet zo goed af, want op de Sanne Wevers rotonde was ik even behoorlijk afgeleid, waarom eigenlijk? De bestuurder claxonneerde heftig en ik schrok en had weer aandacht op het verkeer. Ja men zegt ouderdom komt met gebreken en dat heb ik mij ter harte genomen. Kaatje, je bent op leeftijd (84) en als kwetsbare oudere moet je jezelf wapenen. Dus nam ik op de heenweg al het besluit om mij niet meer kwetsbaar op te stellen en de fiets weg te doen.
Inmiddels heeft mijn kleindochter er een fiets met trapondersteuning bij. Na twee rode wijntjes van goede kwaliteit gedronken te hebben en heerlijk te hebben bij gepraat, op weg terug naar Oldenzaal. Op de Sanne Wevers rotonde ben ik even afgestapt, op het bord van de Sanne Wevers rotonde gekeken, en mij afgevraagd hoe zullen ze zich voelen daar in huis. Even gedacht om aan te bellen maar toch maar doorgefietst.
Die nacht gedroomd over de prestaties die Sanne en haar zus Lieke hebben geleverd op sportgebied. Nederland en Oldenzaal was in jubelstemming. Twee bomen werden geplant in het Oldenzaalse Prominentenbos, maar aan de toezegging om een echte stalen evenwichtsbalk te plaatsen daar zijn nu al ruim drie jaar aan voorbijgegaan. Het is er nog niet van gekomen. Reden voor mij om de initiatiefnemers van destijds wakker te schudden, draag zorg dat de evenwichtsbalk nu wordt geplaatst. Sanne, Lieke en de familie Wevers hebben nu van ons aandacht en medeleven nodig. Oldenzaal! We zijn ervoor elkaar.
Kaatjeknip
Reactie: knipkaatje@gmail.com