De Wilhelminaschool
HENGELO - In deel 33 wordt gekeken naar de historie van de Wilhelminaschool.
Reeds een aantal keren heb ik geschreven dat de firma Stork een grote invloed heeft gehad op het welzijn en de ontwikkeling van Hengelo. Deze keer wil ik u iets vertellen over hoe jonge mannen, die een baan bij Stork zouden willen, een opleiding kregen die het predicaat uitstekend verdiende.
In 1915 wordt in Hengelo een poging ondernomen om een H.B.S. op te richten. Toen het toenmalige gemeentebestuur van Hengelo hoorde dat Stork voor het schoolgebouw wou zorgen, was de zaak snel beklonken. De beweegredenen van Stork waren dat Hengelo door de aanwezigheid van een H.B.S. voor gezinnen aantrekkelijk zou zijn, want hoog opgeleide technici had Stork hard nodig. Men moest de mensen bewegen met hun gezinnen naar Hengelo te komen om zich hier te vestigen. Architect Karel Muller werd opdracht gegeven tot een ontwerp voor de school en aannemer Fox werd de bouw gegund. Stork zocht contact met Dikkers en er werd besloten te bouwen. De eerst berekende bouwkosten waren f 116.000,- maar zou bij oplevering het dubbele overschreiden. Maar dat vond Stork geen bezwaar. Hij had een groter doel voor ogen. Volgens hem waren de leerlingen zo'n school meer dan waard. Tevens vond hij dat de fabrieken een verantwoordelijke en maatschappelijke taak hadden bij opvoeding en ontwikkeling van de leerlingen uit de werkende klasse tot goede burgers. Bij de opening van de school op 4 september 1918 hield Coen Stork zijn publiek in een toespraak voor dat wanneer zij goed hun best deden om op deze school de lessen te volgen, voor velen een hogere betrekking zou kunnen volgen. Want naast vakmanschap zou dit ook beschaving moeten brengen, want volgens meneer Coen had het leven meer te bieden aan iemand die zich verder had ontwikkeld. De school moest de leerlingen de mogelijkheid bieden zich te ontwikkeleln en de kennis op te doen die kon bijdragen aan hun toekomstige levensgeluk. Dit waren opwekkende woorden van Coen Stork op 4 september 1918, tevens het jaar waarin Stork zijn 50-jarig bestaan vierde. U moet zich voorstellen hoe het voor de jongens was om op zo'n jonge leeftijd in zo'n prachtige school een deel van de week les te krijgen. Het waren jongens die van een eenvoudige komaf waren, voor deze knapen was het thuis geen vetpot. Ze sliepen soms met z'n drieën in een bed direct onder de pannen van hun huis. Een wc bestond uit een tonnetje in een schuur buiten, die wanneer ie vol was op de moestuin gekiepert werd. En dan kwam men in zo'n mooie school met ruime trappen, ramen en deuren. Omdat de H.B.S. ook in deze school was ondergebracht was het gebouw groter dan voor de fabrieksschool noodzakelijk was. Volgende keer meer over de Wilhelminaschool.
Marinus van Rooy