"Dag Kaatjeknip" schrijft ze. "Ik vind de columns in de Hart kranten altijd zo leuk. Je maakt mooie verbindingen in je stukjes met een knipoog of statement. Daar geniet ik van. Met vriendelijke groet Anka Stokkers."
Het leven van een leraar in corona-tijd: Normaliter staat ze 4 dagen voor de klas in het MBO. PodiumAcademie ROC van Twente te Almelo. Prachtige opleiding waar studenten drie uitstromingen hebben: Muzikant, Acteur of Podium- en Evenemententechnicus. Begin april moest ze vanuit huis gaan werken. Met les via internet, digitale overzichten van huiswerk, online vergaderen met collega's en studenten. Ze zocht steeds naar manieren hoe met studenten op afstand te werken of om in de klas te gebruiken. Samen met een andere collega werd een goede omgeving opgezet. Ook maakten ze handleidingen en zochten problemen uit. Op dinsdag en donderdag gingen ze vergaderen. Ze hadden het samen echt snel voor elkaar gebokst. Zo kon ze haar collega’s zien en ze waren blij dat het allemaal werkte. Daarna kon haar team starten en hebben ze live met de studenten gewerkt, wat lessen gegeven en zijn vragen gaan beantwoorden. Alles liep best goed. Maar toen kwam de dip voor haar. “Moet ik zo werken, met mijn kinderen om me heen en hoe doe ik dat dan. Vragen en hulp bij hun huiswerk. Ik ben dan wel een juf, maar ik kan niet alles tegelijk”. Ook het huishouden gaat door en de aandacht voor haar werk kon ze moeilijk loslaten. Het gebeurde dan ook wel eens dat het half 7 was, en de kinderen haar vroegen “mam, wanneer gaan we eten” of dat ze het middageten gewoon vergaten. ”Jeetje, help hoe doe ik dit”. Dan nog de lessen geven. In klassen met ongeveer 18 leerlingen komen er bij haar ongeveer 14 online. De rest is niet online en op dat moment laat ze dat maar even. Sommige hebben wel de camera
aan sommige niet. Online lesgeven is toch echt iets anders dan live. De studenten moeten ook wennen. Na een week is ze het wel een beetje zat om tegen zwarte beeldscherm met AE of PT (voorletter, achternaamletter) aan te kijken en wil ze ook live de studenten zien. Dus heeft ze besloten dat alle camera’s aan gaan. Hier een daar moet er nog een shirt aangetrokken worden of een boterham weggewerkt, maar dat is ok. Ze vindt het ook wel knap wat de studenten doen. Normaal geeft ze de tructuur in lessen, nu moeten studenten die zelf maken. Niet alle studenten kunnen zelfstandig werken merkt ze, maar de meesten lukt het goed. Ze merkt dat de studenten het contact wel missen. Het is wennen voor iedereen. Dat maakt het ook zo knap. Ze is super trots op iedereen, studenten en leraren, die dit voor elkaar hebben gebokst. Even wennen, maar het is gelukt. Nu hopen dat ze elkaar snel weer zien, want er is niets fijner dan live met studenten werken. De Hengeler wind waait als een frisse wind over Almelo over Twente. Kaatjeknip mei 2020. Reactie Kaatjeknip@gmail.com