Column: Jongeren en virusziekten
Door de eeuwen heen hebben we om de “zoveel” tijd een flinke pandemie.
In de wintermaanden hebben we (standaard) altijd een grote griepgolf, maar dat kan je niet echt een pandemie noemen. In de vorige eeuw hebben we de “Spaanse griep” gehad. Deze “Spaanse griep” was door de Amerikaanse troepen mee genomen naar Europa omdat zij mee hielpen Frankrijk en België te bevrijden van de Duitsers. Eigenlijk had het de “Amerikaanse griep” moeten heten. ( De huidige president van Amerika heeft het nu steeds over een “Chinees virus”). Via de Amerikaanse militairen bereikte de griep het front in Frankrijk en zo tierde het verder. Het virus ging met de soldaten en de krijgsgevangen mee door naar Duitsland tot aan Rusland. De naam “Spaanse“ griep heeft het te danken aan het feit dat de Spaanse kranten er over schreven, zo kreeg het dus zijn naam, verder heeft het niets met Spanje te maken. Een kenmerk van de Spaanse griep was dat het vooral voor jongeren gevaarlijk was. Onder de jongeren tussen de 14 tot 21 jaar was het sterfte cijfer dan ook het hoogst.
Op dit moment mogen op advies van het RIVM straks de kinderen weer naar school. Ik hoor veel gemor en gemopper van grote groepen mensen dat het nu wel genoeg geweest is met in inperken van de vrijheid. Eigenlijk ben ik het ook wel een beetje zat, altijd maar in en om het huis te blijven. Toch speelt dan steeds de gedachte bij mij, stel dat nu ook de jongeren tussen de 14 en 21 jaar de kwetsbare groep zouden zijn, zouden dan hun ouders ook zo graag weer na het café willen. Moet er dan ook zo nodig weer kleding gekocht worden, want onze kasten liggen al vol, maar moeten dan nog voller liggen? Zouden ze dan ook boos zijn dat er allerlei evenementen worden verboden. Ik weet het niet, is het nu een ver van mijn bed show, had de regering meer ruimte moeten geven aan de grootste groep van de bevolking en niet teveel de “ouderen” willen beschermen, zeg het maar, wat is wijsheid in dit geval.
Borbala, correspondent
