Column: Emancipatie
HENGELO - Op sociaal media stond een artikel over vrouwen uit Aleppo die nu zelfstandig hun leven op moeten bouwen omdat hun man ten gevolge van de oorlog er niet meer is. Toen ik het artikel las dacht ik aan onze grootouders die tijdens de Tweede Wereldoorlog ook in een soortgelijke positie waren gedwongen.
Destijds was het wel gebruikelijk in Nederland dat vrouwen zonder begeleiding overdag op straat konden zijn. Er waren niet veel getrouwde vrouwen op de arbeidsmarkt. Wel ongehuwde dames, die werkten vaak buitenshuis, maar eenmaal gehuwd dan moest de vrouw stoppen met werken. Er werd verwacht dat er kinderen kwamen. Als je daar over nadenkt, eigenlijk triest dat er voor je bepaald wordt wat er van je wordt verwacht als je eenmaal getrouwd bent. Onze ouders c.q. grootouders hebben volgens mij onbewust de emancipatie van de vrouw op gang gebracht. Tijdens de oorlog moesten de vrouwen werken in fabrieken omdat de mannen allemaal aan het front zaten, of te werk waren gesteld, of ze zaten ondergedoken. Grootouders of organisaties ontfermden zich over de kinderen.
Zelfstandig worden
Over Afrikaanse landen lees je ook regelmatig dat de vrouwen kleine bedrijfjes opzetten om zo voor hun kinderen eten en schoolgeld te verdienen. Misschien zijn het de vrouwen van Aleppo die nu onbewust de emancipatie van de Syrische vrouwen in gang zetten. Vrouwen wegzetten als het zwakke geslacht is niet helemaal meer van deze tijd. Fysiek zijn vrouwen over het algemeen zwakker dan de mannen, zeker. Maar het hebben van verantwoordelijkheid ten aanzien van hun kinderen, dan denk ik dat vrouwen over het algemeen meer verantwoordelijkheid voelen. Vrouwen moeten soms bedelen om financiële en praktische ondersteuning voor hun kinderen bij de vader van het kind, dat zou eigenlijk niet moeten. Zeker in oorlogstijd zouden vaders er veel voor overhebben om voor hun kinderen te zorgen.
Borbala,
Correspondent