Doorgaan
Hoe lang ga je met iets door, als het niet goed gaat? Dat hangt van zoveel factoren af, maar de eerste vraag is, of het om een overheidsproject gaat, of om een particulier project. Een overheid gaat door tot het bittere einde, toegeven dat je iets fout gedaan hebt, dat doet een bestuurder of ambtenaar bijna niet. Dus als het even kan zet hij/zij door. Uiteindelijk betalen de burgers toch de rekening. Een particulier die met eigen geld werkt, zal veel eerder de stekker eruit trekken om de kosten in de hand te houden. Er is weleens gesuggereerd een bestuurder ook persoonlijk, financieel verantwoordelijk te stellen voor zijn werk, maar op de een of andere manier lukt het toch niet om een dergelijk voorstel erdoor te krijgen. Ja, bestuurders moeten daarover beslissen.
De gemeente Enschede zit tot over haar oren in projecten, waarvan afscheid genomen moet worden, maar om diverse redenen gebeurt dit niet. Een simpel voorbeeld; de zwembaden. Hoe langer deze kwestie duurt, des te meer geld gaat de oplossing kosten. Een tweede voorbeeld; de Kop van de Boulevard. Je ziet het verkeerd gaan; de projectontwikkelaars willen straks meer geld, de gemeente wil niets extra's betalen. De openbare bibliotheek zou verhuizen. Het kunstgras zou van de velden verwijderd moeten worden (volksgezondheid!!!!). Het Willem Wilminkplein moet vanwege de drugsoverlast meer aangepakt worden. Stationsontwikkeling gaat miljoenen kosten, evenals de Melkhal. Het Willem Wilminktheater kost miljoenen per jaar. De stad draait economisch als een tierelier, terwijl het bestuur als het geen overheid zou zijn, al lang failliet zou zijn gegaan. Er zijn dus grote politieke problemen in het gemeentebestuur. Ga maar na, we zitten nu op de helft van de collegeperiode. Over twee jaar zijn er weer verkiezingen. De coalitiepartijen willen niet meer bezuinigen. Tot nu toe heeft dit college weinig echte, grote successen laten zien en dat kon ook niet, want de problemen zijn te groot. Bijvoorbeeld de perikelen rond FC Twente, die overigens nog niet zijn opgelost en zeker terugkomen. En wat doen we dan?
De wethouders willen zich profileren. Maar als ze er nog profijt van willen hebben, dan moet het nu gebeuren. En daar is geen geld voor. Is het toeval dat de wethouder van financiën naar Utrecht is vertrokken? Nu mag mevrouw Nods (de nieuwe wethouder van financiën) zeggen dat er geen geld is voor profilering en dat de politieke partijen het zelf maar moeten betalen. De oppositiefracties zullen zich profileren ten koste van de coalitie en zullen dat zeker doen. Het wordt spannend de komende twee jaren. Het is allemaal zo korte termijnwerk, zo opportunistisch, waardoor er geen ruimte is voor oplossingen waarover is nagedacht.