Duaal
Ik kan het nog niet precies duiden, maar ik geloof dat in Enschede de politiek steeds meer duale trekjes krijgt. Deze gemeenteraad is zelfstandiger dan de vorige en verantwoordelijkheden en verwachtingen worden naar elkaar toe uitgesproken.
Neem vorige week maandag. In Enschede-Zuid was een kleine buurtopstand over de huisvesting van probleemgevallen in een bejaardenflat. Zo'n 200 buurtbewoners wilden met z'n allen tegelijk voorgelicht worden over de gemeentelijke plannen en niet in groepjes. Dat eerste was toegezegd, maar de medewerkers van gemeente en corporaties zagen het al voor zich; 200 man met een duidelijke mening in een te klein klaslokaal en zij bedankten voor de eer. Gevolg, er komt alsnog een info-avond voor de totale buurt. Kan nog leuk worden. Inmiddels is een toezegging van de gemeente opgedoken, om niet meer probleemgevallen in Zuid onder te brengen, maar te verspreiden over de hele stad.
Terwijl in Zuid gedemonstreerd werd, werd er vergaderd in de raadszaal van het stadhuis. Het hoofdonderwerp was de financiële rekening over 2018, maar de discussie ging in feite over de toekomst van Enschede. Elke bestuurder en elke beleidsambtenaar staat te springen om zijn projecten gerealiseerd te krijgen, terwijl er nog maar twee jaren zijn om bestuurlijk iets voor elkaar te krijgen. Het wordt dringen en wat nu een rol speelt zijn de machtsverhoudingen, binnen en buiten de fracties. Een natuurlijke machtsscheiding is oppositie versus coalitie. Als het erop aankomt houden de coalitiepartijen elkaar stevig vast. Soms is er wat gerommel in de verte, maar voordat de bui er is, is de eenheid hersteld. Totdat……. juist, totdat het een keer misgaat.
Leider van het coalitiemachtsblok is uiteraard BurgerBelangen Enschede (BBE), die de indruk maakt van het jochie in de speelgoedwinkel, dat niet kan kiezen. Hetzelfde speelt bij D66, maar dan omgekeerd. Daar koestert men nog "de goeie, ouwe tijd" , toen D66 de grootste raadsfractie was. Als die twee elkaar zouden vinden, zouden zij hun gang kunnen gaan. Maar zover zijn ze nog niet. De overige coalitiepartijen laveren daar tussendoor en hopen dat het niet tot brokken komt.
Bij het tegenblok de oppositie, valt de snelle inpassing van de kleine fracties op. De grotere oppositiefracties SP en GroenLinks zijn nog een beetje de weg kwijt na het wegsturen van de onderhandelingstafel en moeten hun plekkie "heroveren". Zo krijgt men een gemeenteraad, die bewust opereert en het de coalitie behoorlijk moeilijk kan maken. Bijvoorbeeld FC Twente. Wat gebeurt er beleidsmatig op de lange termijn, welke rol speelt de gemeente daarbij en kost dat weer enkele miljoenen? Zo kan ik met gemak een tiental levensgevaarlijke dossiers noemen. Een raad die de ruimte pakt, die zij krijgt. Die op haar strepen staat, kaders trekt en samenwerkt als het mogelijk is.