Uit het verleden van Hengelo
HENGELO - In deel 13 van de serie 'Uit het Verleden van Hengelo' kijken we naar een leuk stukje geschiedenis van een waar icoon: de Waarbeek!
In 1924 verkocht de Hengelose fabrikant Hulshof Poll een groot stuk grond aan de gebroeders Smit bekend onder de naam de Waarbeek. Toen de verkoop daar was kon Hulshof Poll niet vermoeden dat in 2019 de Waarbeek het oudste attractiepark van Nederland zou worden. Ongetwijfeld heeft u de naam van Mondriaan wel eens gehoord. Deze Mondriaan was bevriend met Hulshof Poll directeur van textielfabriek De Twentse Bont in Hengelo. Omstreeks 1930 waren moeilijke jaren voor de textiel in Nederland. Uitbesteding naar lage loonlanden van het werk was een groot nadeel voor het werk hier. Mondriaan nodigde zijn vriend Hulshof Poll geregeld uit met hem op schilderlocatie te gaan. Men trok dan het vrije veld in met als uitvalbasis boerderij de Waarbeek. Wanneer Hulshof Poll op schilderlocatie met Mondriaan liet hij op het bedrijf achter: "ik goa d'r oet dan hek gin gezeur an de kop". Hulshof bewoonde het huis in de beursstraat waar later Hotel Deters in kwam.
Toen de broeders Smit het landgoed gekocht hadden is men de eerste jaren zeer eenvoudig van start gegaan met een buitenverblijf. Een theehuis waar men vanuit het centrum naar toe liepen. Men dronk hier thee of een glas bier onder de lommerrijke bomen. Hengelo ontwikkelde expansie van de metaalindustrie. In 1928 werd een houten rodelbaan gebouwd. Een voorbeeld mag ik geven wanneer u de grootste kermis van de Benelux bezoekt in Tilburg. Deze grote kermis van vijf km lengte bevat een kleingedeelte waar de nostalgie nog volop aanwezig is. Op deze kermis is een stoomcarrousel, een zweef- en draaimolen uit 1930. Ik heb met veel genoegen staan kijken en waande mij in 1935. Kinderen met ouders stonden dan rijen dik te wachten en de spellenbazen deden goede zaken. De attracties op de Waarbeek herbergen veel speeltoestellen die op de kermis in Tilburg niet zouden misstaan. Het nadeel van deze wat oudere speeltoestellen is dat bij reparatie alles niet zo direct voor handen is.
Na 1945 met het stijgen van de welvaart nam de Waarbeek een grote vlucht. Bruiloften, vergaderingen en toneelvoorstellingen vonden er onderdak. In 1955 namen de heren Smit het besluit om een speciale bus van het station naar het park te laten lopen. Ook was er een boottocht die men kon maken van de Waarbeek naar Enschede. De kinderen vermaakten zich in de tuin en ouders en grootouders maakten de boottocht. Op een bepaald moment was de houten rodelbaan aan het eind van haar krachten. Geen nood want Stork zorgde voor een stalen versie die nu nog dienst doet. Ook de swingmill, te zien in de film Turks fruit, kan nog jaren mee. De waarbeek is aan strenge controle onderhevig. Elk jaar voor de opening van het seizoen wordt door een veiligheidscommissie alles gecontroleerd. Veel blijft bij het oude, de nostalgie viert hier hoogtij. Soms komt het voor dat opa's en oma's vol weemoed kijken naar hun kleinkinderen die zwaaien en draaien met in hun achterhoofd dat hun eigen kinderen, nog zo kort geleden in diezelfde draaimolen zaten.
Jaren geleden toen de Waarbeek op sterven en dood stond heeft de huidige eigenaar van Bavel de Waarbeek aangekocht waarna een grondige restauratie volgde. Wat kwam was een mooi pretpark waar wij als Hengeloërs trots op mogen zijn en de afstanden door ouders, opa's en oma's goed te bepalen zijn.
Tot een volgende keer
Marinus van Rooy