Juf Ank
Waarom zijn we zo gek op juf Ank? Daar moet een stukje herkenning inzitten.
Je herkent in de tv-personage gedrag van jezelf of van een ander uit je omgeving. Je begrijpt die persoon.
Onze kinderen hebben hun lagere schooljaren nagenoeg helemaal in Enschede doorgebracht. Goede "gewone" scholen, geen afwijkende leermethoden, aan ons en hun lijf geen polonaise. Een lagere school is voor nieuwkomers, actie te krijgen en contacten te leggen. Zowel op de middelbare als op de lagere school heb ik mij bezig gehouden met ouderparticipatie: Ouderraad en Medezeggenschapsraad. En daar zie je de herkenning van thema's en onderwerpen van "de Luizenmoeder". De school gaat er tegenwoordig van uit, dat ouders bepaalde klussen klaren. Dit leidt tot soms zeer intensieve contacten met de ouders en soms blijven ouders "hangen" in een school, terwijl hun kinderen inmiddels al lang niet meer op de school zitten.
Ik heb het lidmaatschap van de Ouderraad en Medezeggenschapsraad altijd gezien als een middel om te horen wat er gaande is op de school van mijn kinderen. Natuurlijk kom je niet achter alles wat er speelt, maar dat hoeft ook niet. Voor één ding heb ik altijd gevochten en dat was een armoedebeleid voor elke school en als voorbeeld noemde ik dan altijd de ouderbijdrage. Veel scholen vragen naast het gebruikelijke school- en boekengeld, een ouderbijdrage en noemen dat zelfs een verplichting. En dat klopt niet, de ouderbijdrage is niet verplicht en kan niet afgedwongen worden. De praktijk is wel zo; als de ouders geen extra-bijdrage hebben betaald, worden de kinderen bij sommige activiteiten geweerd. Bijvoorbeeld een tripje Winterberg, Londen, Praag, Berlijn of Parijs gaat voor deze kinderen niet door.
Nu kan je dat niet erg vinden, maar je krijgt als kind wel een stempel opgedrukt. Terwijl schoolgaan toch redelijk kostbaar is, schoolboeken, kerstfeesten, sportbenodigdheden, etc., etc. Een onafzienbare rij van verplichtingen, inclusief prijskaartje. Als de scholen zoveel extra-doen, laten ze dan ook de mogelijkheid hebben om op een andere manier te betalen, bijvoorbeeld door actief te zijn binnen de school. Ouders die meehelpen met toneeluitvoeringen, onderhoud plegen aan de school en aan de omgeving, etc.
Ook andere instellingen zouden dat ook moeten doen, bijvoorbeeld sportverenigingen, maar ook balletlessen en andere clubs en verenigingen. En dat mag niet vrijblijvend zijn, elke school moet een armoedebeleid hebben en dat kenbaar maken. Gelukkig is dit idee op landelijk politiek niveau opgepakt en het schijnt inmiddels al toegepast te moeten worden. Niet dat het allemaal al geregeld is, maar het begin is er. Nu Enschede nog..
Jan Visser