"Denk goed na"
"Denk goed na aan welke kant je staat. Denk niet wit, denk niet zwart. Denk niet zwart-wit. Maar in de kleur van je hart ?Maar in de kleur van je hart"
Wat een succes voor het meisje Maya dat het liedje van Frank Boeijen zong tijdens kids-voice. Iedereen was onderste boven van haar zangkunsten en haar uitleg over de tekst. Honderden keren is het voorbij gekomen in verschillende vormen, maar de mens laat zich weer eens overrompelen door de mooie tekst en gaat vervolgens weer op de "oude" voet verder. We doen er niets mee. Dat geldt niet alleen voor de "blanke" Nederlander, de "donkere" Nederlander, de "Marokkaanse" Nederlander, de "Turkse" Nederlander, hoeveel smaken hebben we meer. Niet alleen de blanke discrimineert maar de andere groepen net zo hard. Hoeveel contact hebben de Turkse Nederlanders met de Surinaamse of de Antilliaanse Nederlanders met elkaar. Door onvoldoende interesse in elkaar, mede door een totaal ander referentie kader staan we allemaal anders in het leven. Daarnaast is er onvoldoende integratie door alle partijen. Omdat we elkaar onvoldoende kennen en "willen" kennen of begrijpen, langs elkaar leven, voelen we ons allemaal gediscrimineerd. Volgens mij doe we het ons zelf aan, zo gauw het woord discriminatie geopperd wordt stellen we ons "maatschappelijk correct" op. Misschien is het beter om niet meteen op je achter benen te gaan staan, maar het gesprek aan gaan. Natuurlijk blijven er mensen zich ergeren aan hoofddoekjes, net zo als een andere groep zich ergert aan het feit dat vrouwen te veel vrijheid hebben. Er zullen altijd groepen blijven die zich uitgesloten voelen, dat weet ik zeker, ga vaker het gesprek aan, het hoeft geen vriendschap te zijn, maar zie elkaar als gelijke, met een andere denkwijze.
Borbala, correspondent