Vuurwerk

In Lutjegast, het Groningse dorp waar ik ben geboren en opgegroeid, werd ontiegelijk veel vuurwerk afgestoken op en rond oud en nieuw. Elk jaar was er wel iets bijzonders aan de hand. Ik heb twee keer meegemaakt dat de politie liet weten streng te zullen optreden bij het te vroeg afsteken. In mijn beleving mocht alleen vuurwerk afgestoken worden in de Oudjaarsnacht en een paar uur op Nieuwjaarsdag. Eén keer was het echt serieus en reed de veldwachter op zijn fiets door het dorp. Als hij achter in het dorp was gooiden de kwajongens voor in het dorp met rotjes en andersom. Volgens mij was het de gewoonte na de kerkdienst 's avonds te beginnen en na de kerkdienst Nieuwjaarmorgens kwam een tweede golf en daarna liep het langzaam af. Ik zie hier in Twente een aantal gebruiken terug; waaronder het carbid schieten. Maar het carbid schieten heeft zich geprofessionaliseerd hier. Als ik zie (en hoor) dat daarbij tankwagens worden gebruikt, dan denk ik dat je met handhaving van de bestaande regels al heel gelukkig mag zijn. Voorgaande jaren zag ik geen extra politie in het buitengebied; de bestaande wetgeving wordt niet of nauwelijks gehandhaafd. Er wordt nu, in de tweede week van december al volop vuurwerk afgestoken. Het zal wel geïmporteerd materiaal zijn, gesmokkeld uit Duitsland en België. Dit jaar wordt in Enschede geëxperimenteerd met aangepaste tijdstippen en bepaalde gebieden waar geen vuurwerk mag worden afgestoken, zoals bij het ziekenhuis en kinderboerderijen. Daar kan ik mij iets bij voorstellen. Vorige week kwam dit experiment aan de orde in de Stedelijke Commissie. Nagenoeg alle fracties waren voor het experiment, behalve Burgerbelangen Enschede. Die voorzien grote problemen bij de uitvoering ervan en misschien zelfs een toename; als het verboden is, is het nog stoerder. Nu had de burgemeester al een vervelende vergadering achter de rug, namelijk de klachtencommissaris waarover de gemoederen ook hoog opliepen. Uit beide raadsvoorstellen blijkt zijn wil om dingen door te drukken. Bij het vuurwerkbesluit ook. Het valt binnen de kaders van de raad, is de toverformule van het college, dan hoeft de raad geen beslissing te nemen en kan het college haar gang gaan. Wethouders en burgemeester zouden beter moeten weten. Dit is politiek zo gevoelig, dat ik dat op mijn klompen aanvoel. En is dat nou gebrek aan politieke gevoeligheid bij b&w? Ik geloof er geen barst van en dus is het wat anders. Want de raad is en blijft het hoogste orgaan. En kaders zijn geen tralies, kaders zijn randvoorwaarden, die door de raad zelf worden bepaald en eventueel gewijzigd. En als de raad een bevoegdheid naar zich toetrekt, dan doet de raad dat. Zodra raadsleden wethouder zijn geworden en op het pluche zitten, zijn ze hun politieke afkomst vergeten en huilen ze met de wolven in het bos. Dat geldt ook vaak voor burgemeesters, die de raad als een noodzakelijk kwaad zien. De raad wil in de praktijk nog wel eens de applausmachine van het college zijn. Als je dat als raad laat gebeuren verdien je dat je gepasseerd wordt. Een raad moet het machtigste orgaan in de gemeente willen zijn. Een burgerbesluit over vuurwerk? Burgers besluiten niet. Dat doen raadsleden. Raad ga aan het werk. Er is genoeg te doen.
Jan Visser