Oranje boven
"Hup Holland hup, laat de leeuw … ". We kijken net Schotland – Nederland. U zult wel denken, wat een sportieve mensen zijn de Oude Egberinkjes toch. Is ook zo. Vroeger ging het er bij ons thuis met de paplepel in.
Van klootschieten tot synchroon zwemmen en van schaken tot vrouwsjouwen. Nou nou, u kunt wel lachen bij dat laatste, maar het bestaat echt hè. U neemt de duizenden beoefenaars zo niet erg serieus. Net zoals velen ook de mannelijke versie van het Nederlands voetbalelftal niet meer serieus nemen. Maar u weet toch wel dat succes komt en gaat? Daarom gaan bij ons niet gelijk alle felgekleurde fan artikelen naar de zolder. 'Oranje boven' inderdaad, maar dat was natuurlijk niet wat ze met dat lied bedoelden. Wij voelen op onze oranje klompen aan dat het slechts een kwestie tijd is voordat de Hollandse school weer de dienst uitmaakt.
Dat vertrouwen heb ik ook altijd gehouden in de huizenmarkt. Want ook daar was het een periode kommer en kwel. Van 2008 tot en met 2013 gingen we door een heel diep dal. De huizenprijzen kelderden naar beneden. Hoe anders is het nu. De transactieprijs van een woning breekt nu record op record. In het derde kwartaal van 2017 betaalde je gemiddeld 264.000 euro. Maar liefst 9,7% meer dan een jaar geleden. Nog maar te zwijgen van de gemiddelde verkoopprijs van appartementen. Die steeg zelfs met 14% in één jaar tijd.
Onlosmakelijk verbonden aan het succes is de reductie in het aantal beschikbare koopwoningen in het derde kwartaal van 2017. Dat waren er nog 63.500 bij de NVM-makelaars en dat is ruim 37% minder dan vorig jaar. Het aanbod in appartementen is zelfs gehalveerd. Kopers moeten dus snel handelen in deze markt en dat zie je terug aan de termijnen waarin woningen te koop staan: gemiddeld 251 dagen. Slechts een derde staat langer dan een jaar in de verkoopvitrine. Je kunt deze ontwikkelingen in de huizenmarkt een succes noemen, maar je kunt er ook sceptisch naar kijken. Met een vraag die het aanbod overstijgt zijn de verkopers nu de spekkopers. Voor de kopers zou het goed zijn als het aanbod toeneemt.
En zo is het met alles. Het glas is half vol of half leeg. Dus ik zet nu gauw mijn oranje bril weer op, wacht eens even: "GOOOOOAAAAAL"! We vallen elkaar juichend in de armen. Volgens mijn zoon was het Memvis die scoorde. Zo vangen die Schotten mooi achter het net. Wat is het toch ook een klasbak, hè. Al dat gezeur over zijn uiterlijk altijd. Ik vind het gewoon een sympathiek gastje met z'n vilthoedjes. Van mij mag hij ze ook op het veld dragen. "Drie, twee, één", weer golft er een wave door onze kamer. Doet u even mee? "Drie, twee, één …."
Patrick Oude Egberink
Directeur NAMACO Twente
