Column:
Wel of niet "gewoon"
Afgelopen week stond ik op een station perron in Twente en wachtte op mijn volgende trein. Het was tegen 15.00 uur, niet echt druk op het perron. Als je moet wachten kan je mooi om je heen kijken wat er allemaal gebeurt.
Opeens viel mijn oog op, volgens mij, een brugpieper. De jongen was niet zo groot, een jaar of 12 en het meisje was een kop groter. Ze renden achter elkaar aan, want hij had haar NS abonnement afgepakt. Het meisje deed haar uiterste best om het terug te krijgen maar dat lukte haar niet. De jongen was haar steeds te snel af, hoewel, ze had hem bijna klem. Jammer, hij riep zijn vriend, die pakte het abonnement over en zo kreeg ze twee tegenstanders. Ze rende van de een naar de ander maar het lukte haar niet haar abonnement terug te pakken. Zo renden ze allen heen en weer tussen en langs de reizigers. Gelukkig voor het meisje kwam haar vriendinnetje haar helpen. De beide meisjes lukte het om het abonnement terug te pakken. Op de trappen naar beneden hoorde ik het kleinste ventje zeggen, "Je bent een hoer, ik heb lekker aan je gezeten, je ben een hoer, je ben een hoer". Zo liepen ze verder in de tunnel onder het spoor. Hij sprak zo hard dat iedereen het kon horen. Het meisje schaamde zich vreselijk, ze keek erg angstig, haar gezicht naar beneden gericht. Ik dacht is dit het begin van "# Me TOO". Denkt die jongen dat hij aan haar kan zitten en haar kan uitschelden voor hoer zonder gevolgen. Denkt het meisje: "Ach, dat zal wel alle meisjes overkomen, dat is GEWOON". Was dit onschuldig of fout, kan dit voor beiden verdere gevolgen hebben. Ik weet het niet, in elk geval vond ik het niet leuk voor het meisje dat hij zo brutaal, vrijelijk, aan haar lichaam had gezeten.
Borbala,
correspondent